Od 1 stycznia 2021 r. przepisy UE w obszarze geo-blokowania, w szczególności rozporządzenie (UE) 2018/3027 w sprawie przeciwdziałania nieuzasadnionemu geo-blokowaniu i innym formom dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, miejsce zamieszkania lub siedzibę klientów w ramach rynku wewnętrznego, nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa:
- Zasady Ogólne
Rozporządzenie (UE) 2018/302 zakazuje dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, miejsce zamieszkania lub siedzibę klienta, w tym nieuzasadnionego blokowania geograficznego, w niektórych transakcjach transgranicznych między przedsiębiorcą a klientem (dotyczy to zarówno konsumentów jak i przedsiębiorstwa) w odniesieniu do sprzedaży towarów i świadczenia usług w UE. W szczególności przewiduje ona poniższe środki ochrony klientów.
- zakaz dyskryminującego blokowania lub ograniczania dostępu klientów do internetowych interfejsów przedsiębiorców (np. strony internetowej) i przekierowywania ich na inny internetowy interfejs bez uprzedniej zgody klienta (art. 3);
- zakaz stosowania przez przedsiębiorców, w pewnych określonych sytuacjach, dyskryminujących warunków dostępu klientów do towarów i usług (art. 4; nieformalnie zwany zasadą „kupuj tak jak lokalnie”);
- zakaz dyskryminacji ze względów związanych z płatnością (art. 5).
- Klienci w UK
Począwszy od 1 stycznia 2021 r. osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Zjednoczonym Królestwie (chyba że posiadają obywatelstwo państwa członkowskiego i na podstawie takiego kryterium możliwa będzie klasyfikacja traktowania jako dyskryminacyjne) oraz przedsiębiorstwa mające siedzibę w Zjednoczonym Królestwie nie mogą powoływać się na rozporządzenie (UE) 2018/302:
- Po pierwsze, chcąc uzyskać dostęp do stron internetowych w UE, nie mogą korzystać z wyżej wymienionego zakazu związanego z dostępem do interfejsów internetowych przedsiębiorców. Oznacza to, że przedsiębiorca może blokować, ograniczać lub przekierowywać tych klientów do konkretnych wersji swojej strony internetowej, które mogą różnić się od tych, do których klienci początkowo starali się uzyskać dostęp.
- Po drugie, nie mają gwarancji, że mogą „robić zakupy tak jak lokalnie” w UE w sytuacjach objętych art. 4 rozporządzenia, w tym korzystać z tych samych cen i warunków dostawy towarów i świadczenia usług, co klienci lokalni (tj. klienci z rodzimego państwa członkowskiego przedsiębiorcy). Na przykład sprzedaż towarów i usług w trybie off-line i on-line, takich jak towary dostarczone lub odebrane na terytorium UE, bilety na imprezy sportowe lub do parków rozrywki w państwach członkowskich, a także sprzedaż usług świadczonych drogą elektroniczną, takich jak usługi hostingowe.
- Po trzecie, korzystając ze środków płatniczych ze Zjednoczonego Królestwa nie są chronieni przed handlowcami stosującymi inne warunki transakcji płatniczej niż oferowane klientom z UE lub odmawiającymi dokonania zakupu ze względów związanych z płatnością.
- Przedsiębiorstwa handlowe z UK działające w UE
Rozporządzenie (UE) 2018/302 ma zastosowanie do wszystkich przedsiębiorców prowadzących działalność w UE, niezależnie od tego, czy przedsiębiorcy ci mają siedzibę w UE, czy w państwie trzecim (motyw 17 rozporządzenia (UE) 2018/302). Dlatego też począwszy od 1 stycznia 2021 r. przedsiębiorcy, którzy mają siedzibę w Zjednoczonym Królestwie i działają w UE, są nadal związani przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2018/302 w zakresie, w jakim dotyczą one ich działalności prowadzonej w UE. W związku z tym klienci, którzy mają obywatelstwo państwa członkowskiego lub którzy zamieszkują lub mają siedzibę w państwie członkowskim, nadal mogą powoływać się na wyżej wymienione prawa wynikające z rozporządzenia.
Strona internetowa KE zawiera ogólne informacje dotyczące przepisów unijnych mających zastosowanie do geo-blokowania.